فکر می‌کردم که ایرانیهای اینجا یه جورایی عجیب غریبا ولی دیشب دیدم که از ما بد تر هم هستن و این جورایی من رو به خودمون امیدوارتر کرد.
یکی از دوستان ایرانی من تازه ازدواج کرده البته ما با هم تو یه شرکت هم همکار هستیم. بچه‌های شرکت ( که ایرانی نیستن) با هم قرار گذاشتن که برای این خانوم جشن زنونه بگیریم و قرار بود که همه با هم بریم یه رستوران ترکی.
من رفتم تو وبسایت رستوران و دیدم که چه باحاله، کلی غذاهای خوب، سرویس باحال، قلیون، و از همه باحال ترش هم بلی دنسینگ داشت. منهم یه ایمیل زدم به همه و کلی اینرو تعریف کردم، در این بین چون رستوران توی CBD بود و به خونه ما هم دور برای این که شب بتونم راحت بیام خونه به علیداد و یکی دیگه از دوستامون هم گفتم و اونا هم تصمیم گرفتن که اون شب بیان و یه میز برای خودشون رزرو کردن.
که متأسفانه عروس خانوم زد و مریض شد و برنامه با شرکت به هم خورد ولی ما خودمون رفتیم.
اولا که یه جای کوچولو که بر عکس عکسش بود، از رقاص هم خبری نبود،... آخر سر هم غذا رو که توی منو نوشته بود $۴۰ (که ما پرسیدیم که این غذا مال چند نفره گفتن ۴ نفر) رو نفری $۴۰ بهامون حساب کردن. وقتی هم که پرسیدیم چرا تازه کلی به صاحب مغازه بر خورد که یعنی چی ؟ آهان شما ایرانین!!!!!!!! چرا فکر کردین که باید کلّ غذا $۴۰ تا باشه؟ یعنی باز هم مارو مقصر کرد و به قولی حسابی رفت تو پاچمون.........حالا خنده دارش این بود که صاحب رستوران که از سال ۱۹۹۱ اینجا زندگی می‌کنه انگلیسی رو به سختی حرف میزد ما اولش خیلی حالمون گرفته شد ولی به این نتیجه رسیدیم که نه بابا جون مشکل زبان نیست که بگیم اینا سوال مارو نفهمیدن که جواب اشتباه راجع به قیمت به ما دادن، مشکل اینجاست که وقتی لازم بشه و حرف پول در میون باشه انگلیسی فراموش بشه بهتره......
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر