سریال "سکس اند سیتی" یکی از سریال‌های محبوب من است. شاید هر قسمت این سریال رو من چندین بار دیده باشم و هر بار هم یه چیز جدید ازش میگیرم. این سریال داستان ۴ تا دوست دختر هست یکیشون مسول روابط عمومی، یکی دیگه متخصص نمایشگاه هنری و نقاشی، یکی وکیل، و آخری نویسنده یه ستون روزنامه هست.
کلّ داستان از زبون این خانوم نویسنده روایت میشه و هر قسمت یه داستان جدید داره. همونطور که از اسم سریال پیداست بیشتر راجع به مسائل سکسی این ۴ نفر و در مجموع خانمها است. چیزی که من رو جذب میکنه اینه که توی این سریال این ۴ نفر با وجود تفاوت شخصیتی و اندیشه‌ای که با هم دارن ولی دوستان خیلی خوبی هستن و حسابی از هم حمایت میکنن، و نکته جالبترش اینه که خیلی صریح راجع به نیاز‌هاشون حرف میزنن ولی در عین حال یه ظرافت، صراحت و شاید نجابتی توی روند سریال وجود داره. درسته که همین خانوم نویسنده در یکی از قسمتهای سریال میگه" نیویورک ۲ میلیون مرد مجرد داره و من با بیشترشون رابطه داشتم!!!!!"
کلّ داستان از زبون این خانوم نویسنده روایت میشه و هر قسمت یه داستان جدید داره. همونطور که از اسم سریال پیداست بیشتر راجع به مسائل سکسی این ۴ نفر و در مجموع خانمها است. چیزی که من رو جذب میکنه اینه که توی این سریال این ۴ نفر با وجود تفاوت شخصیتی و اندیشه‌ای که با هم دارن ولی دوستان خیلی خوبی هستن و حسابی از هم حمایت میکنن، و نکته جالبترش اینه که خیلی صریح راجع به نیاز‌هاشون حرف میزنن ولی در عین حال یه ظرافت، صراحت و شاید نجابتی توی روند سریال وجود داره. درسته که همین خانوم نویسنده در یکی از قسمتهای سریال میگه" نیویورک ۲ میلیون مرد مجرد داره و من با بیشترشون رابطه داشتم!!!!!"
بگذریم بحث من روی این سریال نیست این فقط یک انگیزه‌ای بود برای بحثی که مدتهاست در ذهن منه. وقتی که من ایران بودم دوستی بود که راجع به علل طلاق در ایران تحقیق میکرد و به همین دلیل به خیلی از پرونده‌های که منجر به طلاق شده بودند دسترسی داشت و یک آمار جالبی داشت که تقریبا در ۸۰% پرونده‌ها یکی از علل طلاق مساله رابطه زناشوی بوده. که در بیشتر اونا مردان معترض بودن به سردی خانوماشون.
همین الان شاید خیلی از شما‌های که این رو میخونین رنگ به رنگ بشین و خجالت بکشین یا .....فکر کنین که من چه آدم بی نزاکتی هستم ولی خوب هیچ کدوم از این چیزا واقعیت رو تغییر نمیده.
البته این مساله هم در تخصص من نیست فقط چند نکته رو دوست دارم بگم و اینا چیزیه که اگه آدم یه ذره به اطراف خودش دقیق بشه میتونه بفهمه. و صد البته این حرفا از ذهن من به عنوان یک زن نتیجه گیری میشه شاید اگر از یک مرد بپرسیم حرفهای دیگه‌ای داشته باشه.
- در جامعه ایران با توجه به نوع فرهنگ، تربییت و اعتقادات صحبت راجع به سکس تقریبا نهی میشه. به همین ترتیب جوانان به خصوص دختران بزرگترین و مطمئن‌ترین منبع اطلاعاتی خود رو که همون خانواده و معلمین هستند رو از دست میدن. هم چنین از طرف دولت هم هیچ گونه پشتیبانی از طریق کمک به چاپ کتابهای آموزشی وجود نداره. آیا فقط گذراندن یه واحد درسی در دانشگاه که اون هم بیشتر راجع به روشهای جلو گیری از بارداریه کمکی به حل این مشکل میکنه؟
-با توجه به دلیل بالا اکثر دختران با فیزیک بدن خود آشنا نیستن در نتیجه سکس براشون یک علامت سوال بزرگ هست و شاید هم حتا بعد از ازدواج هم هنوز علامت سوال باقی بمونه.
- شناخت فیزیک بدن دختران در ایران با اشکالات بزرگی مواجه هست یکیش همون دلیل نداشتن منبع درست هست و این که اکثرا این شناخت همراه با گمراهی و اطلاعات نادرست و مخلوط با خرافات و نظرات غیر علمیست.
-از همه وحشتناک تر زنان و دختران از زن بودن خود بسیار ناراضیند و هر چه که مربوط به زنانگی میشود هم به تابع آن ناخشنود است.مثل عادت ماهیانه، سکس، حاملگی،.... و اگر به ریشه‌های فرهنگی و تاریخی نگاه کنیم کم بیراه نیست که خوب احتیاج به کار و تعلیم فراوان داره که این نوع دیدگاه از بین بره یا کمرنگ بشه. خیلی از خانمها تصور میکنن که جزو وظایفشون اینه که بدن خود رو در اختیار شوهر قرار بدن و هیچ وقت به این فکر نکردن که این ارتباط باید ۲ طرفه باشه و اونا هم باید لذت ببرن و همین احساس اجبار باعث میشه که اونا بیشتر مفعول باشن.
و این نکته نباید فراموش بشه که روابط زناشوی بیشتر از این که رابطه‌ای فیزیکی باشه بیشتر رابطه‌ای فکری و روحی بین ۲ طرف است، (البته بیشتر برای خانمها) پس باید که اونا هم از نظر فکری و روحی هم آمادگی انجام این کار رو داشته باشن.
-مقدمات بالا منجر به رابطه‌ای همراه با درد و تجربه‌ای وحشتناک میشه که خوب واضح هست زنان رو از داشتن سکس باز میداره.
-و از همه مهمتر باز به دلایل فرهنگی و اعتقادی زنان قبل ازدواج از داشتن رابطه جنسی منع میشن اما اکثرا همسرانشان قبل از ازدواج سکس رو تجربه کردن به خصوص با زنانی که تجربه حرفهای در این زمینه دارن. بعد از ازدواج این وظیفه مردان هست که زنان خود رو قدم به قدم با این قضیه آشنا کنن و کمک کنن. متاسفانه بعضی از آقایون خوب این مسئولیت رو فراموش میکنن!!!!!!
- کمک یا مشورت گرفتن از پزشکان و متخصصان زنان و زایمان هم میتونه کمک بسیار بزرگی به زنان بکنه.
-شرم و خجالت و یاد نگرفتن بیان نیاز‌ها هم خوب یک دلیل دیگه میتونه باشه.
-نا امیدی از تجربه‌های اول برای خانمها هم بی تاثیر نیست. این نکته نباید فراموش بشه که فقط ۱۰ % از خانمها از طریق اینترکورس ارضا میشن و اگر که آگاهی نسبت به بدن و حساسیت‌ها از طریق علمی شناخته بشه روشهای دیگری برای لذت بردن از سکس پیدا خواهد شد.
-انجام روابط زناشوی هم مثل خیلی از چیزهای دیگه احتیاج به تمرین، آموزش و تعلیم داره.
امیدوارم که از این بحث سؤ استفاده نشه و جرقه باشه برای داشتن خانواده و روابطی گرمتر و محکمتر برای همسران.
همین الان شاید خیلی از شما‌های که این رو میخونین رنگ به رنگ بشین و خجالت بکشین یا .....فکر کنین که من چه آدم بی نزاکتی هستم ولی خوب هیچ کدوم از این چیزا واقعیت رو تغییر نمیده.
البته این مساله هم در تخصص من نیست فقط چند نکته رو دوست دارم بگم و اینا چیزیه که اگه آدم یه ذره به اطراف خودش دقیق بشه میتونه بفهمه. و صد البته این حرفا از ذهن من به عنوان یک زن نتیجه گیری میشه شاید اگر از یک مرد بپرسیم حرفهای دیگه‌ای داشته باشه.
- در جامعه ایران با توجه به نوع فرهنگ، تربییت و اعتقادات صحبت راجع به سکس تقریبا نهی میشه. به همین ترتیب جوانان به خصوص دختران بزرگترین و مطمئن‌ترین منبع اطلاعاتی خود رو که همون خانواده و معلمین هستند رو از دست میدن. هم چنین از طرف دولت هم هیچ گونه پشتیبانی از طریق کمک به چاپ کتابهای آموزشی وجود نداره. آیا فقط گذراندن یه واحد درسی در دانشگاه که اون هم بیشتر راجع به روشهای جلو گیری از بارداریه کمکی به حل این مشکل میکنه؟
-با توجه به دلیل بالا اکثر دختران با فیزیک بدن خود آشنا نیستن در نتیجه سکس براشون یک علامت سوال بزرگ هست و شاید هم حتا بعد از ازدواج هم هنوز علامت سوال باقی بمونه.
- شناخت فیزیک بدن دختران در ایران با اشکالات بزرگی مواجه هست یکیش همون دلیل نداشتن منبع درست هست و این که اکثرا این شناخت همراه با گمراهی و اطلاعات نادرست و مخلوط با خرافات و نظرات غیر علمیست.
-از همه وحشتناک تر زنان و دختران از زن بودن خود بسیار ناراضیند و هر چه که مربوط به زنانگی میشود هم به تابع آن ناخشنود است.مثل عادت ماهیانه، سکس، حاملگی،.... و اگر به ریشه‌های فرهنگی و تاریخی نگاه کنیم کم بیراه نیست که خوب احتیاج به کار و تعلیم فراوان داره که این نوع دیدگاه از بین بره یا کمرنگ بشه. خیلی از خانمها تصور میکنن که جزو وظایفشون اینه که بدن خود رو در اختیار شوهر قرار بدن و هیچ وقت به این فکر نکردن که این ارتباط باید ۲ طرفه باشه و اونا هم باید لذت ببرن و همین احساس اجبار باعث میشه که اونا بیشتر مفعول باشن.
و این نکته نباید فراموش بشه که روابط زناشوی بیشتر از این که رابطه‌ای فیزیکی باشه بیشتر رابطه‌ای فکری و روحی بین ۲ طرف است، (البته بیشتر برای خانمها) پس باید که اونا هم از نظر فکری و روحی هم آمادگی انجام این کار رو داشته باشن.
-مقدمات بالا منجر به رابطه‌ای همراه با درد و تجربه‌ای وحشتناک میشه که خوب واضح هست زنان رو از داشتن سکس باز میداره.
-و از همه مهمتر باز به دلایل فرهنگی و اعتقادی زنان قبل ازدواج از داشتن رابطه جنسی منع میشن اما اکثرا همسرانشان قبل از ازدواج سکس رو تجربه کردن به خصوص با زنانی که تجربه حرفهای در این زمینه دارن. بعد از ازدواج این وظیفه مردان هست که زنان خود رو قدم به قدم با این قضیه آشنا کنن و کمک کنن. متاسفانه بعضی از آقایون خوب این مسئولیت رو فراموش میکنن!!!!!!
- کمک یا مشورت گرفتن از پزشکان و متخصصان زنان و زایمان هم میتونه کمک بسیار بزرگی به زنان بکنه.
-شرم و خجالت و یاد نگرفتن بیان نیاز‌ها هم خوب یک دلیل دیگه میتونه باشه.
-نا امیدی از تجربه‌های اول برای خانمها هم بی تاثیر نیست. این نکته نباید فراموش بشه که فقط ۱۰ % از خانمها از طریق اینترکورس ارضا میشن و اگر که آگاهی نسبت به بدن و حساسیت‌ها از طریق علمی شناخته بشه روشهای دیگری برای لذت بردن از سکس پیدا خواهد شد.
-انجام روابط زناشوی هم مثل خیلی از چیزهای دیگه احتیاج به تمرین، آموزش و تعلیم داره.
امیدوارم که از این بحث سؤ استفاده نشه و جرقه باشه برای داشتن خانواده و روابطی گرمتر و محکمتر برای همسران.
