۱۳۸۸ آبان ۲۷, چهارشنبه

همسرداری



یه چند وقتی‌ هست که داشتم راجع به این موضوع فکر می‌کردم که چقدر دوست دارم این مطلب رو که همشون از تجربیات دیگرون نتیجه گرفته شده رو با بقیه تقسیم کنم.
متأسفانه آمار طلاق در ایران روز به روز بیشتر می‌شه به خصوص در سالهای اولیه زندگی‌ زوج‌های جوان، امیدوارم که این نکات ریز و ظریف بتونه به اونا کمک کنه با توجّه به این که چند تاییش هم خیلی‌ با عرف و تربیت ما یکسان نیست ولی‌ وقتی‌ مفیده چرا باید کله شقی و مقاومت کنیم؟:
- فرصت شناخت به هم دیگه بدین حتا کسانی‌ که قبل از ازدواج با هم دوست بودن یا فامیل بودن چون شناخت در زندگی‌ مشترک و زیر یه سقف خیلی‌ فرق می‌کنه.
-پرتوقع و زود رنج نباشید

-بعد از ازدواج مبنا  رو بر روی ماندن و ادامه دادن در کنار همسر بگذارید (اینفکر رایجی است خیلی‌ از جوانان ازدواج رو یه امتحان می‌دونن و فکر میکنن خوب اگه خوب نبود طلاق میگیرم)
- به همدیگه احترام بذاریم
- به هیچ عنوان به هیچ عنوان در موقع ناراحتی‌ و عصبانیت پای پدر و مادر و خواهر و بردار طرف مقابل رو بمیون نکشید

- از اینکه مرتب به طرف مقابل یادآوری می‌کنید که دوستش دارین خجالت نکشین. (روزی چند بار)برای خیلی‌‌ها سخته که این کلمه رو بلند بگن ولی‌ این هم مثل بقیه کارا با تمرین تبدیل به یه صفت می‌شه. یا خیلی‌ وقتها ما فکر می‌کنیم خوب با توجه به کارهایی که می‌کنیم همسرمون خودش باید بفهمه که ما دوستش داریم. نه نه نه باید درست و شمرده و با صدای محکم که از اعتماد به نفستون هست به همسرتون بگین "عزیزم دوست دارم" و قربون صدقه برین. هیچ اشکالی‌ نداره بخدا درسته اولش خیلی‌ سخته، آدم روش نمی‌شه، با شخصیتت هم آهنگ نیست،..... همهٔ اینا درست ولی‌ باید تمرین کنید و این کارو بکنید نمیتونین تصور کنین که این کار واقعا چه تاثیر معجزه آسایی داره.
- ناز و نوازش و بوسیدن یادتون نره. از هر زمانی‌ برای این کار استفاده کنین. نمیدونین که وقتی‌ همسرتون مشغول کار یا داره تلویزیون نگاه می‌کنه یا یه چیزی میخونه یا داره آشپزی می‌کنه،..... اگه شما برید و آروم طوری که مزاحمتی براش نباشه و طوری نباشه که اینجور استنباط بشه که شما میخواین حواس طرف رو بخودتون جلب کنین به این دلیل که حوصلتون از اون کاری که طرف داره می‌کنه سر رفته.
باید بوسیدن و نوازشتون در واقع مثل یه تایید یا خسته نباشی‌ گفتن باشه. لمس کردن بوسیدن و بویدن تاثیر زیادی بر روی طرف مقابل و همینطور بر روی خودتون داره.
- اگر به هر دلیلی‌ رفتار یا گفتار همسر شمار رو ناراحت کرد در موقع عصبانیت یا ناراحتی‌ به هیچ عنوان راجع به اون موضوع صحبت نکنید. بعد از کمی‌ آروم شدن باید فکر کنین که چه جوری صحبت رو شروع کنین. من خودم هیچ وقت از حاشیه رفتن خوشم نمیاید پس فکر میکنم‌ که بهتره مستقیما بریم سر اصل مطلب اما:
نه با ناراحتی‌، نه با عصبانیت، نه با قهر، برای شروع باید اینطوری بگیم:
عزیزم میتونیم راجع به یه موضوعی که من رو یه کمی‌ اذیت می‌کنه صحبت کنیم؟؟؟؟؟ یا بگیم‌ای کاش تو میتونستی راجع به این موضوعی که منو ناراحت یا عصبانی‌ کرده بهم کمک کنی‌!!! و وقتی‌ که طرف جواب مثبت داد شروع کنید اگر جواب نداد نباید حرفی‌ زده بشه. و نحوه بیان موضوع باید به گونه باشه که از لحنتون و کلماتی که به کار میبرین به هیچ عنوان سرزنش، انتقاد، عصبانیت، و توهین هویدا نباشه. باید مشکل رو مطرح کنین نه این که به شخص حمله کنین.
-وقتی‌ که همسر کاری رو انجام میده (چه ما ازش خواسته باشیم چه خودش انجام داده باشه) و نتیجه مطلوب ما نباشه به هیچ عنوان در اولین واکنش نباید ناراحتی و عصبانیت خود رو نشون بدیم.
اول از همه باید به خاطر کاری که انجام داده ازش تشکر کنیم اگر این تشکر همراه با بوسیدن و لبخند باشه که دیگه بهتر. بعد از این که طرف خستگیش در رفت و آروم شد باز هم با عبارت "میتونا یه پیشنهاد بدم؟" شروع کنید.
پس یعنی‌ این که همیشه به خاطر کاری که همسرمون برامون آنجام میده باید تشکر کنیم حتا اگر اون چیزی نباش یکی ما توقع داشتیم. (یعنی‌ این که تو ذوق یکی‌ زدن خیلی‌ اشتباه)
- از انتقاد کردن مستقیم به شدت باید بپرهیزیم. این باعث می‌شه که شخص در موضع دفاعی قرار بگیره و اصلا نتیجهٔ مطلوبی از صحبت‌ها به دست نمیاد. بهتره اینجوری بگیم که :" می‌تونم یه پیشنهاد راجع به ..... موضوع بدم؟" و خیلی‌ بهتر خواهد بود اگه اون انتقاد رو راجع به هر ۲ تون به کار ببرید، یا این که به طور غیر مستقیم با آوردن مثل از دیگرون اون مشکل رو براش نمونه سازی کنین بدون این که اشاره کنین که حواست باشه و دارم به در میگم که دیوار بشنوه.
- همیشه همسرتون رو تشویق کنین و بهش نشون بدین که بهش افتخار می‌کنین، این رو هم باید مثال عبارت دوستت دارم با صدای بلند به طرف بگین.
-هیچ وقت هیچ وقت همسرتون رو با همسر دوستان و آشنایانتون مقایسه در جهت منفی‌ نکنین.
- به خانواده همسرتون احترام بذرید حتا اگه اونا به شما اون احترامی که باید نمیذارن.
-هیچ وقت همسرتون رو به خاطره مقام، شغل، درامد، خانواده، محل تولد،.... مسخره نکنین.
- و از همه مهمتر این که شما با هم در یک گروه هستید نه در گروهای مقابل هم یعنی‌ این که با هم رقابت نکنید، رفاقت کنید.
- هیچ وقت همدیگر رو در مقابل دیگران تحقیر، مسخره نکنین و اگر راجع به موضوعی با همسرتون توافق ندارین اون هم در حضور دیگران بهتره که سکوت کنین.
-اگر با همسرتون با حرف زدن عادی نمیتونین به نتیجه و توافق بر سر موضوعی برسین بهتره که یه قلم و کاغذ بردارین و هر ۲ با کمک هم دیگه موضوع مورد بحث رو بالای صفحه بنویسین و ۲ ستون مزایا و معأیب درست کنین و به ترتیب هر کدومتون توی اون سوتونها رو با دلیل خودتون پر کنین و به هر دلیل یک امتیاز مثبت و منفی‌ بدین اگر جمع هر ۲ ستون عددی مثبت بود که خوب اون کار یا تصمیم باید انجام بشه ولی‌ اگر منفی‌ بود نباید آنجام بشه.
مزیت این کار اینه که نتیجهٔ نهایی به اسم هیچ کس تموم نمیشه (یعنی‌ عبارت"دیدی من گفتم...)حذف می‌شه و هر کس به اندازهٔ مساوی در تصمیم گیری نقش داشته.
- از عبارت "همشه همینجوری، همهٔ مردها یا زنها اینجورین" به شدت دوری بشه
- اگر فکر می‌کنین که با گفتن یه مطلبی که شماره رو ناراحت کرده یا عصبانی‌ ممکن که اوضاعی بد تر بشه بهتره که با جاش از نوشتن نامه استفاده کنید، نوشتن باعث می‌شه که اون ناراحتی‌ و عصبانیت رقیقتر بشه و همینطور موقع نوشتن معمولان از کلمات مودبانه تری استفاده می‌شه
-اگر اشتباهی‌ انجم دادین باید روراست بگین و معذرت خواهی‌ کنید. در هیچ زمینیه‌ای پنهان کاری نکنید. پنهان کاری همشه باعث رشد حس شک میشه
- همشه صدیق و راست گو باشین حتا اگه به ضررتون باشه.
- به همدیگه اعتماد کنید و به هیچ عنوان سعی‌ نکنین که با افکار یا پیدا کردن شواهد خیانت رو ثابت کنین یا باور کنین. نمیگم که خودتون رو به کوچه علی‌ چپ بزنین نه منظورم اینه که کج خیالی نکنین.
- بیشتر از این که زن و شوهر باشین با هم رفیق باشین و این زمانی‌ به وجود میاید که هر دو طرف به هم ثابت کنن که امین همدیگه هستن و قصد ندارن از اعتماد هم دیگه سو استفاده کنند و به قول معروف آتو از هم بگیرن.
-از حرف زدن با هم نترسین، سعی‌ کنین یاد بگیرین که نیاز ها، رویا ها، توقعات خود رو برای همسرتون تعریف کنین و این تصور که همسرتون خودش باید همچی‌ رو بدونه یه اشتباه بزرگه.
- همیشه همسر و فرزندان تون رو به بقیه ترجیح بدین.
اگر پیشنهادی دارین خوشحال میشم که به این لیست اضافه بشه.





۴ نظر:

ناشناس گفت...

من با این لیست موافقم ولی مانند بسیاری از لیستهای زندگی مثلا مدیریت زمان، چگونه خلاق باشیم و غیرو مدت زمان بسیار طولانی وقت خواهد برد که هماهنگی بین 2 نفر ایجاد بشه. تو قرن 21 ما خودخواه تر شده ایم و زندگی مشترک سخت تر.به هر حال مرسی بابت این لیست بلند بالا.

مهسا گفت...

مرسی‌ بابت نظرت، البته تمام این نکات امتحان شده است و مطمئن هستم که هر چقدر هم طول بکشه بی‌ ارزه که یک سرمایه گذاری کم خرج در روابط ۲ نفر بشه. در ضمن همهٔ ما برای یک امتحان ساده کلی‌ قبل از امتحان درس میخونیم و موقع امتحان هم تلاش می‌کنیم که سوال‌ها رو با دقت بخونیم و جواب بدیم اونوقت چطور ممکنه که برای زندگی‌ مشترک که تمام عمرمون رو تحت تأثیر قرار میده بدون آموزش و صرف هزینه بخواهیم که به نتیجه برسه؟

در ضمن به قول شما ما در قرن ۲۱ هستیم پس مسلما باید روش زندگیمون با قرن ۲۰ فرق داشته باشه.

علیداد گفت...

میدونی مساله چیه! مساله اینه که ما برای دو کیلو وزن کم کردن کلی کلاس و رژیم و قرص و دوا و برو و بیا داریم، ولی حاظر نیستیم برای یه عمر زندگی، هیچ برنامه ریزی و یا سرمایه گذاری کنیم. فکر میکنیم همینکه یک نفر رو دوست داشتیم که دیگه همه چیز خود بخود درست میشه. یادمون میره که آدما چه موجودات پیچیده ای هستن

سارا گفت...

واقعن آدمها چه موجودات پيچيده اي هستن . مرسي از مهسا و عليداد